Een prachtig artikel in de Volkskrant van 15 februari 2019

Vrijen was opeens sensationeel, hevig, ontroerend, kalm, zoals ik nooit eerder had gevoeld

Elke week interviewt Corine Koole iemand over lust en liefde.
Deze week Peter (54), die na zijn huwelijk een seksuele revolutie beleefde.  

'Ik ben 28 jaar met dezelfde vrouw geweest en al die jaren had ik vooral wat je 'platte seks' zou kunnen noemen. Rechttoe- rechtaan, meestal op zondagochtend omdat de kinderen dan ook uitsliepen. Penetratiegericht, zou je ook kunnen zeggen. En bijna altijd uitmondend in een orgasme. Als ik toen onder woorden had kunnen brengen wat ik miste, had ik het misschien wel gedaan, maar ik had geen idee. Alleen een vaag gevoel dat er iets niet klopte. Onze relatie was begonnen toen we allebei heel jong waren, mijn eigenwaarde was niet al te groot. Ik was al blij dat ik iemand had gevonden die van me hield, denk ik achteraf. En heus, dat klinkt treuriger dan ik het toen ervoer. Beiden werkten we als trainer-coach in ons eigen bedrijf. Wij waren een echtpaar dat anderen adviseerde hoe ze hun leven op orde moesten krijgen, maar zelf waren we blind voor onze eigen behoeften. - Fantasieën verwoorden en verlangens uitspreken waren luxes die ik me bij mijn vrouw misschien best had kunnen permitteren, maar ik wist niet hoe. Wij zouden misschien nog steeds getrouwd zijn, met dezelfde bedrituelen, als zij niet op een dag een einde aan ons huwelijk had gemaakt. Ik probeerde haar te houden door voor te stellen onze relatie te continueren als een latrelatie, maar zij wilde afscheid nemen en we gingen scheiden. Niet lang daarna leerde ik een andere vrouw kennen die niet in staat was tot vrijen, althans niet zoals ik dat kende. Door nare ervaringen had ze een vorm van vaginisme ontwikkeld, van penetratie kon geen sprake zijn. Mijn oude gewoonten voldeden ineens niet meer en zo werd ik min of meer gedwongen seks en intimiteit opnieuw uit te vinden. Aanraken en voelen veranderden van iets doelgerichts, van iets wat altijd de aanzet was geweest tot een ontlading, in een manier om iets veel wezenlijkers te bereiken, namelijk liefdevol contact. Dit soort aanraken was voor mij niet minder dan een openbaring. Klaarkomen was niet langer vanzelfsprekend.

Ik herinner me hoe ik haar eens van het station haalde, en zij naast me in de auto kroop. Hoe wij elkaar, niet zoals ik vroeger misschien had gedaan, bij wijze van spreken besprongen, maar hoe ze beheerst een hand op mijn knie legde en hoe die hand een sensatie teweegbracht, hevig, ontroerend, kalm, zoals ik nooit eerder had gevoeld. Die hand lag daar er gebeurde verder niks en tegelijk gebeurde alles. Ze had ook kunnen strelen met de hand, maar juist door de onbeweeglijkheid leek het alsof hij gloeide. De eerste keer dat ik een hele nacht met haar doorbracht, introduceerde ze orale seks, dat kende ik niet uit mijn huwelijk. Ik was weleens gepijpt, maar dit was anders. Haar doel leek niet een orgasme teweeg te brengen, het was of alles wat ze deed uit aandacht voor mij - gebeurde. Alsof het erom ging elkaar te begrijpen, door te dringen tot wie we echt waren, via die aanrakingen dus. Ja, zo valt de seksuele revolutie die ik in korte tijd onderging vermoedelijk nog het best te definiëren: aandacht. Zonder dat er iets terug werd verwacht.

Ineens was vrijen vrij van spanning, er zin in hebben of geen zin speelde geen rol, we lagen gewoon naakt tegen elkaar aan en keken elkaar in de ogen, lieten een hand rusten op elkaars geslacht zonder te anticiperen op de klassieke gevolgen. Dat was nog eens vrijheid. En wennen. Ik weet nog hoe ik in shock was toen ze tijdens een van die eerste keren ons vrijen onderbrak en zei: wacht, ik ga even een kopje thee maken. Rustig verdween ze naar de keuken en ik bleef verwonderd achter. Een beetje lacherig ook.

Seks had mijn hele leven op een voetstuk gestaan, dat was iets gewichtigs, iets hijgerigs misschien, maar altijd precair en zeker niet iets wat je zomaar - onderbrak voor een kop thee. Maar zij ontheiligde het niet alleen, maar maakte het nog mooier. Want toen ze terugkwam en we de draad weer oppakten, merkte ik dat vrijen zich niet altijd in dezelfde stijgende lijn hoeft te voltrekken, als een bergbeklimming, maar beter is als het met ontspannen golfbewegingen gepaard gaat. Van intens naar iets minder, en weer terug. Er sloop een zekere vertraging in seks die zorgde voor zachtheid en tederheid. Met een uitstraling over mijn hele lijf. In al die jaren ervoor had ik bijvoorbeeld nooit geweten dat mijn tepels zo gevoelig waren. Door seks zonder intentie op me af te laten komen, leerde ik mijn lichaam kennen en mijn orgasmen uitstellen. En als ik die uiteindelijk toch toelaat, wat lang niet iedere keer het geval is, zijn ze sterker dan vroeger.

Zo heeft het trauma van een ander mij tot een aangenamere man gemaakt. In ieder geval voor mezelf. Zonder het te weten hadden wij ons al doende de principes van tantra eigen gemaakt. Wij zijn twee uit nood geboren tantrabeoefenaars. Pas toen we dit ontdekten, dat onze seksbeleving eeuwenoud was, zij we bij het Centrum voor Tantra in Amsterdam cursussen gaan volgen. Want tantra is meer dan seks. Elkaar aankijken in bed werkt meesterlijk, maar natuurlijk zorgt het in het leven buiten het bed voor nog grotere wonderen. Ik heb meer rust gekregen. Ik zorg beter voor mijzelf en let beter op wat ik eet. Zelfs mijn werk is erdoor veranderd. Tijdens mijn tantraontdekkingsreis maakte ik kennis met een vorm van masseren die de Kashmirische massage wordt genoemd en waarbij je aangeraakt wordt met langzame, vloeiende bewegingen. Een massage die de lust voorbij gaat. Daar ben ik me op gaan toeleggen. Een sessie duurt drie uur, ik doe er twee per dag. En waar ik me vroeger als coach nog weleens afvroeg wat mijn interventie eigenlijk voor zin had, zie ik nu onder mijn handen mensen veranderen. Ze worden krachtiger, steviger. En dat alles wordt veroorzaakt door dat ene, heilzame, onmisbare: aandacht met liefde.'

Corine Koole
15 februari 2019, 15:00
Bron: de Volkskrant